dinsdag 2 april 2013

Grand Canyon, Arizona


2e Paasdag, 1 april 2013

Om 09.00 uur vertrekken we naar de Grand  Canyon.

Zucht zucht....... wat een ervaring. Even in het kort/lang (!)
hoe deze prachtige kloof is ontstaan . Als we dan 
ècht oud zijn kunnen we nog eens lezen
hoe het ook weer was...


De Colorado River heeft de Canyon zijn diepte 
gegeven, maar zijn wijdte en formaties zijn 
ontstaan door grotere krachten.

 De wind die door de canyon blaast,
erodeert het kalksteen en het zandsteen
beetje bij beetje . 

Regen die omlaagloopt over de rim 
snijdt diepe zijcanyons uit in het zachtere 
zandsteen. 

De grootste canyonvormende kracht is
echter ijs.  Regen- en smeltwater vult
de spleten. Als het bevriest zet het uit,
waardoor stukken rots van de wanden
breken.


De lagen verschillen in hardheid. De
zachte eroderen snel en vormen hellende
wanden. Harde lagen eroderen bijna niet
en vormen verticale wanden.

De veelkleurige steenlagen van de Grand
Canyon zijn de belangrijkste bron van
informatie over de vorming van de aarde
ter wereld. 


Elke laag weerspiegelt een ander geologisch 
tijdperk, beginnend tot 570 miljoen jaar geleden.

Bijna 2 miljard jaar geschiedenis is neergelegd 
in de canyon.

De meest dramatische ontwikkelingen 
hebben zich afgespeeld 5 tot 6 miljoen
jaar geleden, toen de Colorado River
de rotsen begon uit te slijpen.


En daar hebben wij een groot deel 
van de dag doorgebracht.

Als ik me te druk over iets maak 
gebruik ik een uitdrukking van
Simon Carmiggelt: 
" Vanaf de maan gezien 
stelt het niet zoveel voor."

Dat was vandaag helemaal waar........