Paaszaterdag 30 maart 2013
De camping van afgelopen nacht,
Ruby's Inn, lag op 2000 mtr
en dat was te merken.Vorst!
Gelukkig hebben we er binnen
geen last van. Na het tanken,
een cappuccino to go en een tevergeefse
skypepoging gaan we op weg naar
Bryce Canyon Nat.Park.
Eén van de bijzonderste natuurwonderen
het Amphitheater zich uit, een bijna
rond bekken waar een door weer en
wind getekend betoverend landschap
met duizenden rotsnaalden en -punten
en grotesk aandoende steensculpturen
de indruk wekken van een versteend
theaterensemble op een enorm open-
luchttoneel.
Bryce Canyon is ondanks zijn naam
geen kloof, maar de verweerde kant
van de Pink Cliffs, een 50 tot 60
miljoen jaar oude rozerode formatie
van het Colorado Pateau.
We hebben de moed gehad om de
Navajo Loop te 'doen', maar helaas
was deze gedeeltelijk afgesloten
door sneeuw en ijs. We konden wel
door naar beneden, in de kloof.
Een haarspeldbochtwandeling...
Een haarspeldbochtwandeling...
Wat een belevenis om tussen zo'n
stuk geschiedenis te lopen. Daar
hadden we de steile klim terug wel
zoals dat hier de gewoonte is,
diverse viewpoints.
De hoogste, Rainbow Point, op
3000 mtr. Een uitzicht!
Tja, dan gaan we maar weer eens
verder, zo rond 15.00 uur zetten
Tja, zullen we het ànders noemen?
Het lijkt op over elkaar geschoven pannenkoeken.
Het lijkt op over elkaar geschoven pannenkoeken.
Maar niet minder mooi. We hebben
wel zaterdagen gehad met minder
mooie views.....
dus besloten we door het park te
We komen door 2 tunnels. De
eerste mogen we zó door, maar bij de
tweede tunnel, 1,8 km. lang, rijden we
oneway. Zo ontstaat er een file.
Wij moeten i.v.m. de hoogte in het midden blijven
Na de tunnel rijden we met
veel haarspeldbochten
Mount Carmel af en na een half
uurtje, na 2 campings full, vinden
we nog nèt een plaatsje.
Prettige bijkomstigheid: 20 gr dus
de hele avond buiten. Heerlijk.